Darmowa dostawa od 49,99 zł

Dostawa w 24h

Dotacje

Odroczone płatności

4,9/5 na Opineo

Koszyk

Koszyk jest pusty

Wkręcanie za pomocą BIT-ów - jak zrobić to szybko i sprawnie?

Data aktualizacji: 10-12-2013

Przy wykonywaniu paradoksalnie bardzo prostej czynności, jaką jest wkręcanie (ręczne czy z użyciem wkrętarki) można łatwo nawet nieświadomie dać się złapać w pułapkę, która kosztować nas będzie dużo nerwów, pieniędzy i czasu. Aby wkręcanie „poszło” gładko bez zniszczenia wkręta lub BITa (czy wkrętaka ręcznego „śrubokręta”) należy przestrzegać 6 podstawowych zasad.

1. Dobrać prawidłowo końcówkę do rodzaju (typu) łba wkrętu. Odmian jest bardzo dużo poniżej podaję trzy najbardziej popularne rodzaje.

 

Uwaga: błędne dobranie np.: końcówka PH do śrubki z łbem PZ będzie skutkowało słabym „siedzeniem” końcówki wkręcającej w gnieździe wkręta, co w końcowej fazie wkręcania (gdy opory są największe) skutkować będzie wyskoczeniem końcówki z wkręta. Efektem czego będzie uszkodzona powierzchnia, na którą ześlizgnie się końcówka, uszkodzenie samej końcówki oraz gniazda wkręta.

2. Dobrać prawidłowo ROZMIAR końcówki do rozmiaru wkrętu. Najczęściej spotykane rozmiary to 1; 2; 3

 

Uwaga: Błędny dobór np.: końcówka PH1 do wkręta PH2 będzie skutkowało słabym „siedzeniem” końcówki wkręcającej w gnieździe wkręta, co w końcowej fazie wkręcania (gdy opory są największe) skutkować będzie okręcaniem końcówki w gnieździe wkręta. Taka końcówka nie nadaje się już do dalszej pracy. Również wkręt ma uszkodzone gniazdo, przez co dalsze dokręcenie lub wykręcenie wkręta staje się mocno utrudnione. Praca z takim wkrętem nawet dobrą końcówką oznacza jej zniszczenie.  

 3. Jeśli prawidłowo dobierzemy końcówkę BITa do gniazda (łba) wkręta według powyższych zasad, uszkodzenia BIT-a, jak i wkręta możemy dokonać przez zbyt małą siłę, z jaką od samego początku dociskamy wkrętarkę lub wkrętak ręczny (śrubokręt). Jest to często popełniany błąd powodujący (szczególnie w ostatniej fazie wkręcania, gdy opory są duże) okręcanie końcówki w gnieździe wkręta. Taka końcówka nie nadaje się już do dalszej pracy. Również wkręt ma uszkodzone gniazdo, przez co dalsze dokręcenie lub wykręcenie wkręta staje się mocno utrudnione. Praca z takim wkrętem nawet dobrą końcówką oznacza jej zniszczenie.

4. Uszkodzona końcówka zniszczy w trakcie wkręcania dobre gniazdo wkrętu. Końcówka ma tendencję do wypadania. Również uszkodzone gniazdo wkręta nie zapewnia solidnego osadzenia dobrej końcówki, co również skutkować będzie wypadnięciem i uszkodzeniem bita, jak i wkręta.

 5. Każda wkrętarka jest wyposażona w sprzęgło (na ruchomym pierścieniu koło głowicy znajduje się wiele oznaczeń). Ustawienie sprzęgła na najmniejszą wartość będzie skutkować tym, iż przy niewielkim oporze końcówka wraz z głowica zatrzymuje się (mimo pracy wkrętarki) słyszymy charakterystyczne terkotanie. Zwiększając ustawienie sprzęgła zwiększa się siła, jaka potrzebna jest do zatrzymania końcówki wraz z głowicą. Najczęściej ostatni stopień sprzęgła oznaczony jest symbolem wiertła. Oznacza to, iż sprzęgło nie zadziała - jest zablokowane (wkrętarka wkręca z maksymalna siłą). Dobór siły wkręcania (sprzęgła) należy dobrać doświadczalnie do materiału, w jaki wkręcamy. Proponuję na początku ustawić sprzęgło na najmniejszą wartość po czym zacząć wkręcanie. Wraz ze wzrostem oporów sprzęgło będzie przerywać proces wkręcania, możemy wówczas w miarę potrzeb zwiększać siłę docisku sprzęgła kontynuując wkręcanie. Dzięki temu na pierwszym wkręcie ustawimy sprzęgło na wartość, która zapewnia nam wkręcenie wkręta na oczekiwaną przez nas głębokość z siłą zapewniającą prawidłowy docisk, a jednocześnie nie powodującą wyskoczenie końcówki z wkręta, a co za tym idzie uszkodzeń.

6. Wkręcanie miękkie czy wkręcanie twarde?

 

  • Wkręcanie miękkie jest wówczas gdy wkręcamy np.: wkręt do drewna w drewno. Opory w trakcie wkręcania stopniowo wzrastają i stają się maksymalne w momencie zetknięcia łba wkręta z materiałem.
  • Wkręcanie twarde występuje, gdy np. wkręcamy śrubę w nagwintowany otwór. Wkręcanie idzie lekko, szybko, a na końcu następuje „zderzenie” (zatrzymanie) łba śruby z materiałem. Oznacza to nagły wzrost siły, jaka działa na końcówkę.

 

Producenci, którzy przykładają duże znaczenie do jakości produkowanych przez siebie wyrobów, przeprowadzają własne badania, a przez to produkują wiele różnych rodzajów końcówek (BIT-ów), które różnią się przeznaczeniem (i ceną oczywiście). Bit do wkręcania twardego musi być wykonany z stali o różnych właściwościach. Końcówka umieszczana w wkrętarce, jak i końcówka umieszczana w wkręcie musi tyć twarda, aby maksymalnie przenosić siły potrzebne do wkręcenia. Natomiast środek BIT-a musi być elastyczny, aby móc przenieść naprężenia skrętne, jakie wystąpią w momencie uderzenia łba śruby o podłoże. Takiej budowy nie muszą mieć bity do wkręcania miękkiego, jednakże niewłaściwie użyte mogą się kruszyć „w połowie”.

Również sama końcówka w zależności od przewidywanej intensywności wkręcania mocno różni się technologią wykonania, a co za tym idzie i ceną. Najbardziej zaawansowane technologicznie końcówki (stykające się z śrubą lub wkrętem) mają porowatą powierzchnię specjalnie utwardzaną, która w trakcie wkręcania wczepia się (dzięki nierównościom) w łeb wkręta, co dodatkowo zapewnia bardzo mocne osadzenie. Spotkałem się również z końcówkami pokrytymi tytanem lub z napylonymi drobinami diamentu. Taka końcówka ma wielokrotnie wyższą trwałość od końcówki tradycyjnej.