Jak dobrać odpowiedni kołek rozporowy

W sprzedaży jest duży wybór kołków i kotew. Są wersje krótkie, żebrowane i spiralne. Wybór właściwego kołka może być nie lada problemem.

Przy wyborze kołków należy kierować się przede wszystkim rodzajem materiału budowlanego, w jakim kołek zostanie osadzony. Rozróżnia się drewno, różne rodzaje betonu, ściany murowane o gęstej teksturze (cegła sylikatowa, cegła murarska, klinkier) lub o strukturze porowatej (beton komórkowy, beton glińcowy, beton pumeksowy) oraz materiały płytowe.

Rodzaje zamocowań dzielą się w zależności od rodzaju siły wprowadzanej w materiał budowlany na: zamocowanie siłą tarcia, zamocowanie kształtowe i zamocowanie nierozłączne bezpośrednie.

Przy zamocowaniu siłą tarcia najczęściej spotykamy kołki z tworzywa sztucznego. Najprostszym rozwiązaniem jest klasyczny kołek rozprężny, który najlepiej trzyma się w betonie, murze i blokach pełnych. Część rozprężna kołka jest wciskana do ściany z otworem powstająca przy tym siła tarcia utrzymuje kołek w materiale.

W przypadku zamocowania kształtowego kołek deformuje się w pustej przestrzeni materiału budowlanego. Oznacza to, że przejmuje on kształt pustej przestrzeni w materiale. Takie kołki przeznaczone są szczególnie do montażu w cegle dziurawce lub w materiałach płytowych. Kołki tego typu występują w różnych wersjach, np. jako kołki uniwersalne lub kołki do pustych przestrzeni.

Trzecim rodzajem zamocowania jest zamocowanie nierozłączne bezpośrednie. Kołek jest sklejany z materiałem ściany, np. zaprawą lub żywicą reaktywną. Ten rodzaj zamocowania przeznaczony jest do mocowań blisko krawędzi, we wszystkich materiałach.

Średnica wiercenia otworu pod kołek jest zwykle podana przez producenta kołków. Obowiązuje przy tym następująca reguła: średnica otworu powinna odpowiadać średnicy kołka. Ponadto otwór musi być na tyle głęboki, żeby zmieścił kołek i śrubę. Po wywierceniu otworu należy usunąć z niego pył, ponieważ w przeciwnym razie kołek nie będzie dobrze się trzymał.

Istnieją dwie popularne metody montażu kołków. Najbardziej znana jest metoda, w której kołek wkłada się w wywiercony otwór do oporu, a następnie montuje przedmiot śrubą. W drugiej metodzie montażu kołek wkłada się przez montowany przedmiot w wywiercony otwór. Ta metoda ułatwia montaż przedmiotów mających więcej niż jeden punkt zamocowania.